7 juli 2050 – Mijn naam is Henrieke Paul en een maand geleden vierde ik mijn zestigste verjaardag. Maar, er is geen haar op mijn grijze bol te vinden die aan pensionering denkt! Zo ook niet deze ochtend: mijn wekker gaat af en na een beetje snoozen stap ik uit bed. De zon schijnt door de gordijnen heen. Fijn! De zonnepanelen worden opgeladen, ik stap in mijn pantoffels, loop naar de badkamer en draai de warmwaterkraan open. Mijn ontbijt van vandaag bestaat uit een verse snee brood van Bakker Wentink, gemaakt van boer Jans’ gouden aren. Ik stap de deur uit, trek het portier van de volledig elektrische deelauto open en rijd naar mijn werk. In mijn lunchtrommel zit een heerlijke bonensalade. Mijn geheime ingrediënten? Verse rucola en kruiden uit de verticale moestuin die tegen de muren van ons flatgebouw groeit. Na een dag werken kom ik thuis en ik kijk op de klok: over enkele seconden staat de elektrische vrachtwagen van de supermarktbezorgdienst voor de deur. Die timing van tegenwoordig is geweldig! Mijn avondmaaltijd bestaat uit een lekkere soep gemaakt van groenterestjes en daarnaast eet ik nog een sappige kweekvleesburger met verse groenten van boerderijen uit de buurt. Wie had gedacht dat ik dat zou eten, toen ik 32 jaar geleden actief werd bij de Jonge Klimaatbeweging als themamanager Voeding?!
7 juli 2018 – Precies een week geleden was het zover: de eerste Klimaatdialoog van 2018. Samen met meer dan vijftig jongeren van diverse organisaties hebben we een hele dag gediscussieerd over onze duurzame toekomst. Het was een fantastische dag, waarbij we veel ideeën en visies hebben mogen horen van jongerenorganisaties. En dat is niet voor niets! De urgentie om actie te ondernemen is groot en we willen met z’n allen naar een duurzaam 2050! In de landbouw- en voedingsector zullen veel veranderingen moeten plaatsvinden en het is fijn om op zo’n dag elkaar te inspireren.
Onlangs werd ik zelf geïnspireerd door een artikel in de Correspondent genaamd “Er is een grote omwentiling nodig in de landbouw vindt deze filosoof. Ons gelukt hangt ervan af“. Landbouwfilosoof Michiel Korthals is van mening dat er een diepe kloof is ontstaan tussen de productie en de consumptie van ons voedsel en dat we daardoor zijn vervreemd van ons eten. Hij pleit voor een andere kijk op landbouw: eentje waarbij een slimme wisselwerking tussen gewassen, schimmels en insecten tot een rijk en gezond landleven met een goede oogst moet leiden. De hoeksteen in deze opsomming? Aandacht voor de bodem!
Het artikel illustreert waar mijn fascinatie voor bodem en landbouw begint. In 2013 ben ik afgestudeerd als bodemkundige aan de Wageningen Universiteit. Tijdens mijn studie kwam ik erachter hoe ontzettend interessant de relatie tussen de bodem en landgebruik is. Ik ontdekte met name hoe belangrijk de bodem voor ons leven is. In het alledaagse denk je immers niet na over wat er zich onder je voeten bevindt. Toch begint de hele voedselketen in de bodem, maar helaas ontbreekt veel essentiële kennis daarover bij boeren en beleidsmakers. Het jaar van de bodem in 2015, heeft het belang van de bodem in de landbouwsector gelukkig ruimschoots onder de aandacht gebracht. Door heel het land lopen inmiddels vele projecten waarin samen met de boeren wordt nagedacht over het verbeteren van de kwaliteit van de bodem.
Mijn hoop voor 2050 is dat we elkaar blijven inspireren en dat we samen blijven werken aan de veranderingen die in de landbouw hard nodig zijn. Met alle jongeren hebben we samen veel kennis en expertise in huis en wanneer we de handen ineen slaan, kunnen we de noodzakelijke omwenteling in voeding en landbouw realiseren. Op naar een mooie, (h)eerlijke, toekomstbestendige en duurzame toekomst in 2050!