In aanloop naar de Jonge Klimaattop ontmoeten wij veel interessante en enthousiaste jongeren. Graag delen wij hun ervaringen en motivaties, niet alleen omdat dit gewoon erg leuk is, maar ook als bron van inspiratie voor jongeren zoals jij! Dit keer spraken wij met Marien Boonman (24), van Morgen, geboren en getogen op een boerderij in Noord-Groningen kan hij zich behoorlijk druk maken om voedselverspilling, gaswinning, mobiliteit en passief activisme.
Marien, bij welke organisatie zit je en waarom?
Ik ben bestuurslid van Morgen, een landelijk studentennetwerk dat zich inzet voor een duurzame toekomst. Onder ons vallen verschillende lid-organisaties en natuurlijk de studenten zelf, wij houden ons bezig met het bijeenbrengen van al deze organisaties en studenten om netwerken op te bouwen en kennis uit te wisselen. Eigenlijk ben ik er een beetje ingerold, ik zag een vacature op Facebook en dacht dat lijkt mij wel wat! Voor ik het wist was ik bestuurslid, een flinke tijdrovende klus, maar het is het waard.
Wat doe jij zo allemaal bij Morgen?
Ik houd mij bezig met het studentennetwerk. Ik werk voornamelijk aan het onderhouden van contacten en het aanbieden van bijvoorbeeld trainingen, maar ook zoek ik graag de verbinding op door te kijken wat onze leden persoonlijk aan het netwerk kunnen hebben. Ik breng dus mensen met elkaar in contact, dat noem ik ook wel de Morgenparaplu. Het landschap van duurzame jongeren- en studentenorganisaties is behoorlijk versnipperd, dit helpt niet altijd mee in het uitdragen van een sterke gezamenlijke boodschap. Daarom is het goed dat organisaties zoals de Jonge Klimaatbeweging en Morgen zich bezig houden met het verbinden van deze organisaties, zonder dat ze echt één hoeven te worden.
Waarom brainstormen over mobiliteit tijdens de Klimaatdialogen?
Ik was aanwezig namens Morgen, maar natuurlijk vooral ook namens mijzelf. Net zoals de Jonge Klimaatbeweging dragen wij namelijk niet een bepaalde mening uit, dus deze avond deelde ik vooral mij eigen visie met betrekking tot het klimaatvraagstuk. Ik was aanwezig bij het onderwerp mobiliteit omdat ik hier behoorlijk wat over weet door mijn studies. Zo heb ik de bachelor Scheepsbouwkunde gedaan, een minor logistiek en ben ik bezig met een masters in Sustainable Energy Technology. Op zich totaal verschillende studies, maar ze houden zich allemaal wel degelijk bezig met het duurzaamheidsvraagstuk.
Waar ik mijzelf vooral het hoofd over breek is hoe wij ook buiten de randstad en de grote steden schonere vormen van vervoer aantrekkelijk kunnen maken. Hogere belastingen gaan hier niet bij helpen, want voor veel mensen is de auto nog steeds de meest snelle optie, vooral als je ergens woont waar de bus of trein niet om het kwartier komt. Buiten dat, haalt het ov je vaak niet op waar je bent en brengt het je ook niet waar je precies wil zijn. We moeten dus het huidige openbaar vervoer netwerk verbeteren, maar ook nieuwe creatieve en efficiënte manieren van vervoeren gaan bedenken.
Wat is jouw het meest bijgebleven van de Klimaatdialogen?
De tweedeling in visies, enerzijds waren er mensen die vooral belastingen zagen als oplossing, anderzijds mensen die vooral bezig waren met creatieve oplossingen om het systeem te veranderen. Alleen met de vinger wijzen en afstraffen is in mijn ogen niet de oplossing. Dit zie je bijvoorbeeld ook terug bij mobiliteit, binnen de randstad en grote steden is het makkelijk praten over mobiliteit en belastingen, maar als je in een klein stadje woont of in het binnenland dan gaat dit niet op, het ov is dan niet altijd een reële manier van vervoeren. Het is daarom goed dat bij zo’n klimaatdialoog en elke vorm van brainstorming over oplossingen, mensen met allerlei verschillende achtergronden bijeen komen. Het beste aan de Klimaatdialogen en de Jonge Klimaattop is dat we straks namens een hele hoop jongeren met allerlei verschillende ideeën, tot één handzaam document komen, met een sterke gezamenlijke boodschap!
“Klimaatverandering kent geen politiek kleur, het treft iedereen en vraagt om inzet van ons allemaal”
Doe je buiten het studeren en besturen nog meer aan duurzaamheid?
Ik ben opgegroeid op een boerderij in Noord-Groningen, hierdoor gaat voeding en de productie hiervan mij echt aan het hart. Ik kan mij daarom ook zeer boos maken over voedselverspilling, ik probeer er dus wel wat van te zeggen als er weer drie beschimmelde broden de prullenbak gaan in mijn studentenhuis. Ik denk dat bij voedsel ook belangrijke uitdagingen liggen voor 2050. Zo moeten wij efficiënter voedsel gaan produceren, maar ook efficiënter voedsel gaan verspreiden. Het is belachelijk dat er genoeg voedsel wordt geproduceerd voor de hele wereldbevolking, maar het aan de ene kant de prullenbak in gaat, terwijl aan de andere kant mensen van honger sterven.
Wat zie jij als de belangrijkste verandering voor 2050?
Die moeten gaan plaatsvinden in de voedsel- en energievoorziening. Niet alleen draait het hele welzijn van de samenleving hierop, er gaat ook nóg meer vraag naar komen door de toenemende wereldbevolking en welvaart. Bij voeding is het probleem dat er al schaarste is in landbouwgronden en water. Van energie zijn veel dingen afhankelijk, al helemaal de prijs van energie kan veel teweeg brengen zoals we in het verleden al hebben gezien. Het is voor de toekomst dus heel belangrijk dat we efficiënt schone energie gaan produceren en opslaan.
Ik ben echter wel van mening dat de bevolkingsgroei voor steeds meer dilemma’s gaat zorgen in het oplossen van deze problemen. De wereldbevolking zal niet alleen sterk toenemen, de welvaart van deze mensen zal ook beduidend groeien. Hierdoor komt er steeds meer druk op energie- en voedselvoorziening. Het is een heel moeilijk onderwerp, maar wel een belangrijk onderwerp. We moeten manieren vinden om de wereldbevolking te stabiliseren, voordat we voor onmogelijk ethische vraagstukken komen te staan in de toekomst. Je ziet dat er nu al klimaatvluchtelingen zijn, waarvan de aantallen alleen maar toe zullen nemen. Het is vreemd dat duurzaamheid als iets links wordt gezien, terwijl het zeker ook de rechtse belangen raakt, niet alleen op het gebied van vluchtelingen maar ook op het gebied van economie. Tot slot is er ook een verandering nodig in ons economisch systeem, want een lineaire productie in een wereld met eindige grondstoffen is onhoudbaar.
Wat zou jij jongeren met een passie voor duurzaamheid mee willen geven?
Wees geen passieve activist, door aan de zijlijn te gaan schreeuwen en met het vingertje te wijzen. Kom liever zelf in beweging, maak er je werk van, probeer met creatieve, efficiënte en het liefst lucratieve oplossingen te komen – want dat is hoe je de meerderheid meekrijgt. Blijf vooral altijd kritisch en laat je door niemand tegenhouden, zo kom je echt tot goede dingen.
