Zorgt welvaart dan toch voor meer groen in de wereld? Dit was de strekking van het artikel “Planeet juist groener door economische ontwikkeling” uit de Volkskrant van 15 mei. Het bericht staat haaks op het onderbuik gevoel van veel mensen. Toenemende welvaart zorgt toch voor meer wegen, steden en juist minder natuur?
Forest resources of nations in relation to human well-being
Het artikel is gebaseerd op een recent onderzoek waaruit het tegengestelde zou blijken. De voornaamste verklaring uit het artikel is dat welvaartsgroei ervoor zorgt dat mensen naar de stad trekken en landbouw efficiënter wordt. Hierdoor zal landbouwgrond weer meer bebost raken. Het bijgevoegde wereldkaartje uit het onderzoek lijkt de conclusie te bevestigen omdat er in de welvarende landen meer bossen staan.
De conclusie die op basis van het onderzoek getrokken wordt, negeert echter een van de grootste verborgen kosten van de welvaartsgroei: outsourcing. De onderzoekers geven zelf aan dat welvarende landen steeds meer gebruik maken van outsourcing, zodat er in andere landen juist bossen worden gekapt. De soja, palmolie en biefstukken gaan zodoende niet ten koste van de bossen in het land waar het geconsumeerd wordt, maar juist elders.
Het wereldkaartje klopt misschien wel, maar de conclusie is onvolledig. Welvaart kan zowel lokaal voor meer groen zorgen als globaal tot minder groen. Of welvaart aan de hand van duurzaam beleid tot meer groen leidt, hangt af van hoe bewust er naar de verborgen kosten wordt gekeken. Willen we onze levensstijl of bedrijfsmodel aanpassen voor meer groen in het buitenland? Ik heb er zelf alle vertrouwen in dat groeiende bewustwording onderdeel is van een onvermijdelijke sociale transitie en een meer circulaire economie in de hand zal werken. Zonder over de schutting te kijken zal er echter weinig resultaat geboekt worden.